xoves, 20 de decembro de 2007

O Blog de Víctor Lato deséxavos BO NADAL

Chegan unhas datas que a min particularmente me gustan moito. Hai outra xente que detesta o Nadal pero a min sempre me pareceron uns días moi entrañables onde se pode estar con gran parte dos seres queridos.

O Nadal é sinónimo para min de moitas cousas e unha cadea de circunstancias moi seguidas: a ilusión da Lotería de Nadal, as rondas de Noiteboa antes de cear, a cea coa familia, as liadas que temos logo da cea (en Sobrado sempre houbo a tradición de baixar logo de cear, abren case todos os bares e estamos tomando copas ata as mil quinientas), o día de Nadal, o día dos Inocentes (Pitus no me olvido de tu cumple) as rondas de fin de ano, as campanadas, tralas campanadas directos a Ramiro a tomar o primeiro chisme do ano novo e abrazarse e bicar a todo o mundo, de rumba por Melide, os churros da volta, o resacón do día seguinte (unha misturanza entre alcohol e tabaco -para colmo eu que non son fumador ese día sempre lle aplico un puro que me fai máis mal que ben-), e logo uns día de transición ata a noite de Reis e o desexado día seguinte que é cando se ve os nenos disfrutar de verdade con todos os xoguetes que As Súas Maxestades lles trouxeron de noite (importante non lles dedes de beber os camellos que logo enchen a barriga e non se moven polo que cada ano acaban máis tarde o reparto -a algún aínda non lle trouxeron os agasallos de hai uns anos- je je je). E o día 7 de xaneiro supón para min o día da melancolía pois ves como se acabaron uns días máxicos, uns días nos que polo xeral reina a calma e a concordía, uns días onde os seres queridos amosaron un ano máis que te queren cada día máis e que seguen estando ahí coma tantas e tantas veces. O único que altera a calma do día 7 de xaneiro son as malditas "REBAIXAS" é dicir, torna a presa na xente, aparece a falta de educación e calqueira é capaz de matar se lle arrincas das mans aquel xersei que antes costaba 85€ e agora "só" custa 53€ (volta a agresividade). SERÁ POSIBLE? pois si amigos e amigas de este blog, as malditas rebaixas fan que todos os bos actos que o persoal fixo polo Nadal queden no olvido nun só día ou o que é peor, nunhas horas. Moita xente o día seguinte os Reis tenno marcado no Calendario "ay, yo no puedo quedar, es que el día 7 me voy a las rebajas..." "Pois moi ben, que che aproveite..."

Eu non sei se porque son máis romántico ou non soporto as aglomeracións de xente, quédome co bo ambiente do Nadal e a paz que o rodea. As rebaixas chégame o tempo a ir. Total os centros comerciais están ahí todo o ano e hai momentos que desearía que non os houbese...

BO NADAL AMIG@S E GRAZAS POR ESTAR AHÍ

venres, 14 de decembro de 2007

E se voltasen os 3?

Roy Makaay
Albert Luque

Lionel Scaloni


O diario deportivo As na súa edición do xoves 13 de decembro, na páxina relacionada co Deportivo sacaba un comentario (rumoroloxía) no que o Real Club Deportivo de A Coruña estaría barallando a posibilidade de que Roy Makaay (Feyenoord de Rotterdam), Albert Luque (Ajax de Amsterdam) e Lionel Scaloni (Lazio de Roma) voltasen a vestir a casaca branca e azul a partires de este mes de decembro.
Segundo informa o diario As o Presidente do Deportivo Augusto César Lendoiro ten carto fresco logo de se embolsar 14 millons polo traspaso de Jorge Andrade a Juventus de Turín e 21 millóns de anticipo polo novo contrato televisivo do equipo coruñés con MediaPro.
A idea inicial de Lendoiro era non gastar eses cartos ata xuño do ano 2008 pero debido a mala situación deportiva que atravesa o equipo "o xefe" vai ter que gastar os euros se non quere que o Deportivo acabe visitando os seus veciños do sur, o Celta de Vigo.
Ámbalas 3 posibilidades son complicadas pero non imposibles, Roy Makaay acaba de fichar polo Feyenoord por 3 tempadas e cobrando un salario alto pero os máis achegados din que non lle importaría voltar o equipo que o encumbrou en Europa e que o fixo pichichi da Liga Española. O holandés conta na actualidade con 32 anos e está sendo criticado por un sector da prensa holandesa pola súa mediocre tempada.
Albert Luque xoga cedido no Ajax de Amsterdam, a súa ficha pertence o Newcastle United inglés, sempre deixou claro que lle gustaría voltar a Liga e sabe que de chegar a cidade herculina sería a estrela indiscutible do equipo. Ademáis o Depor vai fichar un dianteiro no mercado de inverno. Ademáis da complicación que entraña que sexa un xogador cedido a súa altísima ficha parece unha barreira que o Lendoiro non poderá sobrepasar agás que o catalán rebaixe as súas pretensións económicas. Luque conta con 29 anos na actualidade e está comezando a marcar goles co equipo ajacied.
Lionel Scaloni é o que ten máis papeletas para voltar a Coruña, en varios medios de comunicación se fan hoxe eco de que o Lendoiro e os seus asesores estarían tanteando o entorno do xogador que non acaba de sentirse agusto en Italia e voltaría de boa gana a cidade da Torre de Hércules onde ten un piso diante do estadio de Riazor. Augusto César sabe que Lionel sempre foi un xogador que conectou coa afección e pode ser unha peza importante para enganchar a xente de cara a segunda volta. A súa ficha volve a ser o inconvinte pero pode ser que a Lazio e Lionel estén dispostos a negociar.
Axiña saberemos máis de isto e veremos no que queda.
Cantos recordos cercáns pero lonxanos, oir o nome de estos 3 futbolistas recordame a Champions League, Centenariazo, Liga, Supercopas, noites de fútbol emocionantes, un equipo que era un rodillo...
Aínda que xa non están no mellor das súas carreiras non cabe lugar a dúbida que estes futbolistas darían aire fresco o Depor e aportarían a súa veteranía a un conxunto que peca de xuventude. Ademáis con 2 goleadores como Makaay e Luque o Depor aínda tería tempo a loitar por posicións de UEFA. O gol de Makaay, a potencia de Luque e a garra de Scaloni faríanlle recuperar o Deportivo parte do que perdeu nestes últimos anos.
Soñemos...

xoves, 13 de decembro de 2007

Rijkaard You´ll never smoke alone

Esta é a pancarta que a Plataforma Pro Frank Rijkaard sacou onte logo de marcar o equipo blaugrana o 3º gol, concretamente o de Ronaldinho no trascurso do partido de Champions League F.C. Barcelona 3 - FVB Stuttgart 1.
O cartel non ten desperdicio: "Rijkaard, nunca fumarás só".
A min sen dúbida que me espertou un gran sorriso cando a vin e nunca sabes o que lle da de si o maxín a xente.
Noraboa pola xenialidade a Plataforma Pro Frank Rijkaard.

Opinade sobre o que vos pareceu.

Saudos

U2

Se de todos as formacións musicais que existen me teño que quedar con algunha esa é U2.
A formación irlandesa de Bono, The Edge, Adam Clayton e Larry Mulen Jr. consideroa como unha das mellores bandas na historia da música e declarome fanático incondicional deles.

Teño todos os seus discos que ata agora se editaron (15 concretamente) e non me canso de escoitalos. Teño aínda un sono por cumprir que é velos en directo. Non pararei ata conseguilo.


Particularmente gústame o estilo dos discos que sacaron a mediados dos 90, misturando pop, rock e música electrónica de feito para min o Album Pop que data de 1997 é o mellor dos que editaron.




Grupo que ten o recoñecemento internacional tanto a nivel musical como social debido a gran laboura que fai Bono cos máis desfavorecidos. Teñen o cheo asegurado en todos os seus concertos e para conseguir unha entrada non queda outra que facer largas colas de espera.




Esta foto do "Elevation Tour" deixa ben as claras os cheos que U2 acada nos seus concertos e as montaxes quese "curran". UN AUTÉNTICO ESPECTÁCULO.
Este é a discografía completa de U2:
Boy (1980)
October (1981)
War (1983)
Under a Blood Red Sky (1983)
The Unforgettable Fire (1984)
The Joshua Tree (1987)
Rattle and Hum (1988)
Achtung Baby (1991)
Zooropa (1993)
Pop (1997)
The Best of 1980-1990 (1998)
All That You Can´t Leave Behind (2000)
The Best of 1990-2000 (2002)
How To Dismantle An Atomic Bomb (2004)
U218 Singles (2006)


A formación da banda irlandesa compoñena:
Paul David Hewson, máis coñecido coma Bono. Nado o 10 de maio (eu nacín o 11 polo tanto é Tauro coma min) de 1960 en Dublín. Bandeira do grupo e tamen de diversas ONX´S, colabora sempre cos máis desfavorecidos. A súa actitude comprometida fai que non deixe indiferente a ninguén. Está considerado coma un dos mellores vocalistas do mundo. A súa fama chegou a tal punto que cando Frank Sinatra grabou o seu álbum Duets so quixo compartir estudo con Bono. Admira a Bob Dylan e a Marvin Gaye.
Larry Mulen Jr. Nado o 31 de outubro de 1961 en Dublín. Foi o culpable do nacemento de U2 o poñer no tablón de anunzos unha nota na que se buscaba xente para formar grupo de rock. Él é o batería do grupo pero tamén se atreveu a facer algúns coros para o grupo. Xunto a Adam Clayton forma unha das mellores bases rítmicas do rock, algo que lles levou a reinterpretar o tema central da serie Mission Impossible. Garda admiración por Elvis Pressley e por Los Ramones.
Dave Evans, coñecido coma The Edge naceu preto de Londres en 1961 pero o ano seguinte a súa familia trasladouse a Dublín. Foi Bono quen o rebautizou como The Edge polo seu carácter frío e distante. The Edge é considerado como un guitarrista experimental, obsesionado co son da súa guitarra. Tamén cantou nalgun tema da banda "Van Diemen´s Land" e "Numb". Os seus gustos musicales son moi eclécticos e se hai que destacar a algún músico en concreto ese é Neil Young.
Adam Clayton, nado o 13 de marzo de 1960 en Oxfordshire, Reino Unido.Tiña un baixo eléctrico e aínda que non sabía tocalo facilitoulle a entrada no grupo embrionario de U2 (Feedback). É o membro do grupo que máis viviu os excesos do rock. A súa afición o alcohol e as drogas brandas a piques estivo de acabar co grupo no ano 1989. Estes excesos tiveron gran repercusión cando non compareceu no primeiro concerto que U2 daba en Sidney dentro da xira Zooropa e tivo que ser sustituido polo seu inxeñeiro de son. Considerado coma un dos mellores baixos do mundo, tamén foi coñecido o ser obxetivo das revistas do corazón cando mantivo un soado romance con Naomi Campbell.


martes, 11 de decembro de 2007

Sábado 8 de decembro

Bastante xente en Melide co motivo da Ponte da Constitución aínda que menos que outros anos por estas datas. A crise económica notase... Li, Pazitos, Nando e eu no Kemais
Nando levantando a Borja no aire e Li poñéndolle os cornos.

Borja, Eu, Li, Nando e Pazitos no KM. Un quinteto bon!


Nando nunha imaxe total: SÚBELO!



Pichi (asfixiado), Nando e eu na Palladium as mil quinientas da mañán.




Mércores 5 de decembro, unha noite tranquila

O mércores 5 de decembro saimos a tomar algo ata Melide 5 aventureiros: Álvaro, O Muxico, Nando, Truke e eu. Foi unha noite tranquila pois non había moita xente pero a verdade e que aínda nos rimos. Todos tiñamos o día simpático. De dereita a esquerda: Truke, O Muxico, Álvaro e eu en "petit comité"
A Xeración do 78 sempre presente

Nando e eu facendo o tonto diante da cámara (qué raro)


Alberto e Mary do Kemais conmigo, un local no que nos fan sentir coma na nosa propia casa.



¿Pero qué tipo de setas comeu este persoal?



As dúas fotos son cando menos curiosas. Da primeira foto de Pazitos tomada no Pub Kemais de Melide a segunda de Ramón tomada en La Base o mesmo día tan só van 2 horas de diferencia pero como vedes os dous amosan unha mirada moi parecida. Estarían ceando setas???? e se as cearon, de que tipo eran? velenosas, non velenosas, alucinoxenas..., e que a mirada saltona que teñen non é normal. Haberá que investigar a ver a que foi debido esas miradas fixas e sorprendentes nas que realmente o que dan é medo...
Tamén pode ser que os deslubre o flash...

luns, 10 de decembro de 2007

Xa ven, xa chega, a Selección Galega


Baixo o lema: "o fútbol galego une" presentase este ano a serie de actos relacionados co partido que Galiza (ou Selección Galega, como prefirades) disputará fronte a Camerún o vindeiro 27 de decembro no Estadio de Balaidos en Vigo a partires das 21:00 h.
Este será o 3º partido que xogará a Selección adestrada polo tandem Arsenio Iglesias "o raposo de Arteixo" e Fernando Vázquez logo de que no ano 2005 se enfrontase a bicampeona do mundo Uruguai en San Lázaro (3-2 a prol da nosa Selección) e o ano pasado o rival fose Ecuador con empate a 1 gol do Estadio de Riazor.
Desta volta o rival parece a priori máis forte que os 2 anteriores pois Camerún ademáis de ter a Samuel Eto´o como estrela e bandeira conta con xogadores contrastados a nivel internacional como pode ser o seu porteiro Kameni, Webó, Kome ou Pierre Wome entre outros.
Antes do partido entre a Selección Absoluta de Galiza disputaranse varios partidos de diversas categorías no que compre destacar o debut da Selección de Galiza feminina que terá coma rival a selección de Catalunya a partires das 18:30 horas tamén no Estadio de Balaidos.
Seguro que o Coliseo vigués presentará un gran aspecto, nun partido onde non haberá rivalidades nin capitalismos e si moita festa como ven sendo habitual nestes partidos. Agardemos un gran encontro e que a victoria caia do lado GALEGO.

Felicidades Diego


Onte logo de levantarme e mentres comía puiden ver por La 2 un anaco do partido Livorno 1 - Roma 1. O gol do Livorno foi marcado polo ex-deportivista Diego Tristán que ademáis fixo un bo encontro demostrando que non perdeu a calidade e a chispa que sempre amosou. Eu que me considero un "tristanista" acérrimo e sempre defendin a calidade de Diego a capa e espada estou moi contento de que volte a ser noticia por algo positivo. Penso que Diego aínda ten cousas por aportar o fútbol. Sen ir máis lexos o venres estiven vendo en Youtube un vídeo de goles seus no Depor e caíame a baba pensando en que agora non temos ningún dianteiro que teña a calidade de Diego. Que ben nos viría este ano co mal que o estamos a pasar. As súas conexións con Valerón e Djalminha e os seus desmarques de dianteiro nato xamáis os olvidarei. Así como tampouco olvidarei aquel 2º gol que marcou na final do Centenariazo no Bernabeu na portería onde nos ubicabamos todos os deportivistas e sinalandos a todos bicou o escudo e apretou os puños en sinal de rabia. Case me fai chorar a 650 kilometros da casa todos os afeccioados blanquiazuis por un momento pensamos que estabamos en Riazor, 25.000 almas enmudecimos o Bernabeu e pasamos a historia do fútbol español con ese gol de Diego unido o de Sergio.
Diego Tristán é un futbolista que ou ben che gusta moito ou non che gusta nada, a min encántame...
Toda a sorte do mundo Diego

Directos as Olimpiadas de Tute

O venres quedou claro que o deporte nacional en Sobrado ademáis de andar polos bares, pubs e chiringuitos varios é o tute. Na foto podedes ver a Li, Esteban, Pazitos e eu. Por un lado Li e Esteban, campións do Campionato de Tute que organizou a Comisión de Sobrado 2008 cun premio dotado con 350 €. Da outra banda Pazitos e eu que desta volta gañamos a repesca do citado Campionato e foron 130 € os que nos embolsamos. Ademáis a parella formada por Xelo e Parga quedaron na 2ª posición levandose 180 €.
Polo tanto a foto poderíase titular como Foto de Campións, pesca e repesca (se me permitides a broma).
Como vedes na foto denótanse as caras de cansanzo (son as 06:00 AM) debido o gran esforzo sofrido por ter que tomar copas toda a noite e levar a conta dos tantos, triunfos, etc.
Pois nada, xa nos apremia o próximo campionato que será en Vilariño, a ver que pasa...

venres, 7 de decembro de 2007

Marco Van Basten

Nome Completo: Marcel Van Basten
Apodo: San Marco, O Cisne de Utrecht
Data de Nacemento: 31/10/1964
Lugar de Nacemento: Utrecht (Holanda)
Posición: Dianteiro
Partidos Internacionais: 58
Goles: 24
Ano de debut: 1981
Clube de debut: AFC Ajax Amsterdam
Ano de retiro: 1993
Clube de retiro: A.C. Milan

Falar de Marco Van Basten é falar dun dos mellores dianteiros da historia do fútbol (para min e dos que eu recorde o mellor e de máis calidade). Este xogador holandés deixou abraiada a toda Europa pola elegancia do seu xogo e a súa facilidade para marcar gol. É inolvidable o gol de volea sen ángulo que lle marcou na Final de Euro 88 de Alemaña o porteiro ruso Rinat Dassaev que a postre serviu para que o equipo "oranje" ganase a Eurocopa polo resultado de Holanda 2 - Rusia 0.

Esta é a súa traxectoria:

Debutou os 16 anos na primeira división co Ajax de Amsterdam, procedente da canteira do FC Utrecht, clube da súa cidade natal. No Ajax xogou o longo de 7 anos con Johan Cruyff coma adestrador e gañou 3 Ligas, 3 Copas e unha Recopa de Europa.

Con 23 anos deu o salto o A.C. Milan, equipo no cal se convertiu nunha referencia goleadora en toda Europa. Co equipo "rossoneri" gañou 3 Ligas, 3 Copas de Europa e 2 Copas Intercontinentais. En 6 anos na Serie A marcou 90 goles e foi elexido tres veces o mellor xogador de Europa.

A nivel internacional, xunto a Ruud Gullit e Frank Rijkaard, foi o líder da selección holandesa campeona de Europa de 1998 como xa citei antes. Estes tres xogadores actuaban tamén no Milan e xunto a Franco Baresi e Paolo Maldini (aínda en activo) constituiron unha das etapas máis gloriosas do equipo italiano.

No 1993 unha grave lesión apartouno dos terreos de xogo obligándolle a retirarse con só 29 anos.

No 1999 proclamouselle xunto a Johan Cruyff o mellor futbolista holandés de todos os tempos. No 2004 foi escollido pola UEFA cuarto mellor futbolista europeo de todos os tempos.





Trofeos

2 Mellor Xogador do Mundo FIFA: 1988,1992

3 Mellor Xogador de Europa UEFA: 1989,1990,1992

3 Balón de Ouro: 1988,1989,1992

2 Goleador da Serie A Italiana: 1990,1992

4 Goleador Eredivisie Holandesa: 1984,1985,1986,1987

Elexido Mellor Xogador do Mundo por Magazine World Soccer: 1988,1992

Elexido Mellor Xogador da Liga Holandesa: 1985

Trofeo Bravo o Mellor Xogador Xoven de Europa: 1987

Elexido Mellor Xogador do Mundo por Onze Mondial: 1988,1989

Elexido 2º Mellor Xogador do Mundo por Onze Mondial: 1987,1992

Elexido 12º Mellor Xogador Europeo do Século XX por IFFHS

Elexido 2º Mellor Xogador Holandés do Século XX por IFFHS

Títulos:

- Copas Nacionales:

3 Ligas de Holanda: Ajax de Amsterdam: 1981-82, 1982-83, 1984-85
3 Copas de Holanda: Ajax de Amsterdam: 1982-83, 1985-86, 1986-87
4 Ligas de Italia: A.C: Milan: 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94
4 Suprcopas de Italia: A.C. Milan: 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94

- Copas Internacionales:

2 Copas Intercontinentales: A.C. Milan: 1989, 1990
3 Copas de Europa: A.C. Milan: 1988-89, 1989-90, 1993-94
3 Supercopas Europa: A.C. Milan: 1989, 1990, 1994

GRANDE MARCO

mércores, 5 de decembro de 2007

O Boi de Segismundo de Pas

Como hoxe é véspera de festivo polo tanto símbolo de festa e diversión vou contar (para quen non o saiba) unha graciosa historia que no transcurso de unha "tranquila" cea fai un par de semanas contou o noso amigo Pichi.
Trátase de dous amigos dunha zona preto a nosa que estaban nun restaurante dos máis luxosos de Madrid e un comentoulle o seu colega: "oye "fulano" a quen se che parece o camarero e o amigo contestoulle:"non sei" o que lle fixera a pregunta chamou o camarero, éste ven a mesa onde estaban os dous amigos e o que fixera a pregunta dille o "fulano",
"a ti este non se che parece o Boi de Segismundo de Pas?".

Esta anécdota fíxonos moita gracia e este último sábado houbo momentos para voltar a recordala.

Polo tanto e coma homenaxe o Boi de Segismundo de Pas eiquí vos deixo unha foto da Festa do Boi de Allariz de este ano 2007.

Se o animal se vos parece a algunha persoa non tedes máis que comunicalo, je je, je.

Pasade voa Ponte (os que a teñades).

Saudos

luns, 3 de decembro de 2007

A Incrible Aparición da Abella Maia


Se algo quedou claro este pasado venres é que o que non lle pase a Comisión de Festas Sobrado 2007 non lle pasa a ninguén. Explícome:
tras aquela memorable festa en Guísamo onde aparecera Lisardito, é dicir, o fillo segredo de Lisardo agora chéganos un miragre moito peor, póñovos en situación:
Data:venres 30 de novembro de 2007
Hora: 01:15 AM
Lugar: coche de Pablo Calvete
Viaxabamos no citado coche o seu dono Pablo Calvete, de copiloto Pablo Pazos "Pazitos", Lisardo e quen vos escribe. De repente no traxecto de Corredoiras a Melide unha intensa luz nos invade dentro do habitáculo do automóvil. De seguido e surxindo da nada unha extrana imaxe marela saiu das alfombras do coche, mirou a Pazitos e Calvete e máis tarde a Lisardo e a min, díxonos que era unha aparición (por un momento creimos estar borrachos, pero non, a esa hora era case imposible que o estivésemos..., ou si?) o caso é que dixo que nos ía traer sorte a un de nós polo que podíamos pedir un desexo, pero só un, e o elexido foi... PAZITOS, como non. Pazitos pediu o desexo e gardouno en segredo.
O sábado pola noite dímonos conta de cal fora o desexo: ter un éxito rotundo coas mulleres, e así foi, o sábado triunfou, lévaba un sorriso para a casa que non podía con él. Está que se sae últimamente, él di que foi o "gabán" co que saiu o sábado que lle dou sorte pero Calvete, Li e eu sabemos que foi a Abella Maia a que lle proporcionou tal situación.
Nada Pazitos tío, leva a Abella o Bingo a ver se tes sorte e te sacas unhas pelas..., je je je.
EN UN PAÍS MULTICOLOR...