xoves, 20 de decembro de 2007
O Blog de Víctor Lato deséxavos BO NADAL
O Nadal é sinónimo para min de moitas cousas e unha cadea de circunstancias moi seguidas: a ilusión da Lotería de Nadal, as rondas de Noiteboa antes de cear, a cea coa familia, as liadas que temos logo da cea (en Sobrado sempre houbo a tradición de baixar logo de cear, abren case todos os bares e estamos tomando copas ata as mil quinientas), o día de Nadal, o día dos Inocentes (Pitus no me olvido de tu cumple) as rondas de fin de ano, as campanadas, tralas campanadas directos a Ramiro a tomar o primeiro chisme do ano novo e abrazarse e bicar a todo o mundo, de rumba por Melide, os churros da volta, o resacón do día seguinte (unha misturanza entre alcohol e tabaco -para colmo eu que non son fumador ese día sempre lle aplico un puro que me fai máis mal que ben-), e logo uns día de transición ata a noite de Reis e o desexado día seguinte que é cando se ve os nenos disfrutar de verdade con todos os xoguetes que As Súas Maxestades lles trouxeron de noite (importante non lles dedes de beber os camellos que logo enchen a barriga e non se moven polo que cada ano acaban máis tarde o reparto -a algún aínda non lle trouxeron os agasallos de hai uns anos- je je je). E o día 7 de xaneiro supón para min o día da melancolía pois ves como se acabaron uns días máxicos, uns días nos que polo xeral reina a calma e a concordía, uns días onde os seres queridos amosaron un ano máis que te queren cada día máis e que seguen estando ahí coma tantas e tantas veces. O único que altera a calma do día 7 de xaneiro son as malditas "REBAIXAS" é dicir, torna a presa na xente, aparece a falta de educación e calqueira é capaz de matar se lle arrincas das mans aquel xersei que antes costaba 85€ e agora "só" custa 53€ (volta a agresividade). SERÁ POSIBLE? pois si amigos e amigas de este blog, as malditas rebaixas fan que todos os bos actos que o persoal fixo polo Nadal queden no olvido nun só día ou o que é peor, nunhas horas. Moita xente o día seguinte os Reis tenno marcado no Calendario "ay, yo no puedo quedar, es que el día 7 me voy a las rebajas..." "Pois moi ben, que che aproveite..."
Eu non sei se porque son máis romántico ou non soporto as aglomeracións de xente, quédome co bo ambiente do Nadal e a paz que o rodea. As rebaixas chégame o tempo a ir. Total os centros comerciais están ahí todo o ano e hai momentos que desearía que non os houbese...
BO NADAL AMIG@S E GRAZAS POR ESTAR AHÍ
venres, 14 de decembro de 2007
E se voltasen os 3?
xoves, 13 de decembro de 2007
Rijkaard You´ll never smoke alone
O cartel non ten desperdicio: "Rijkaard, nunca fumarás só".
A min sen dúbida que me espertou un gran sorriso cando a vin e nunca sabes o que lle da de si o maxín a xente.
Noraboa pola xenialidade a Plataforma Pro Frank Rijkaard.
Opinade sobre o que vos pareceu.
Saudos
U2
Grupo que ten o recoñecemento internacional tanto a nivel musical como social debido a gran laboura que fai Bono cos máis desfavorecidos. Teñen o cheo asegurado en todos os seus concertos e para conseguir unha entrada non queda outra que facer largas colas de espera.
Esta foto do "Elevation Tour" deixa ben as claras os cheos que U2 acada nos seus concertos e as montaxes quese "curran". UN AUTÉNTICO ESPECTÁCULO.
A formación da banda irlandesa compoñena:
martes, 11 de decembro de 2007
Sábado 8 de decembro
Mércores 5 de decembro, unha noite tranquila
¿Pero qué tipo de setas comeu este persoal?
As dúas fotos son cando menos curiosas. Da primeira foto de Pazitos tomada no Pub Kemais de Melide a segunda de Ramón tomada en La Base o mesmo día tan só van 2 horas de diferencia pero como vedes os dous amosan unha mirada moi parecida. Estarían ceando setas???? e se as cearon, de que tipo eran? velenosas, non velenosas, alucinoxenas..., e que a mirada saltona que teñen non é normal. Haberá que investigar a ver a que foi debido esas miradas fixas e sorprendentes nas que realmente o que dan é medo...
luns, 10 de decembro de 2007
Xa ven, xa chega, a Selección Galega
Felicidades Diego
Diego Tristán é un futbolista que ou ben che gusta moito ou non che gusta nada, a min encántame...
Directos as Olimpiadas de Tute
Polo tanto a foto poderíase titular como Foto de Campións, pesca e repesca (se me permitides a broma).
Como vedes na foto denótanse as caras de cansanzo (son as 06:00 AM) debido o gran esforzo sofrido por ter que tomar copas toda a noite e levar a conta dos tantos, triunfos, etc.
Pois nada, xa nos apremia o próximo campionato que será en Vilariño, a ver que pasa...
venres, 7 de decembro de 2007
Marco Van Basten
Apodo: San Marco, O Cisne de Utrecht
Data de Nacemento: 31/10/1964
Lugar de Nacemento: Utrecht (Holanda)
Posición: Dianteiro
Partidos Internacionais: 58
Goles: 24
Ano de debut: 1981
Clube de debut: AFC Ajax Amsterdam
Ano de retiro: 1993
Clube de retiro: A.C. Milan
Falar de Marco Van Basten é falar dun dos mellores dianteiros da historia do fútbol (para min e dos que eu recorde o mellor e de máis calidade). Este xogador holandés deixou abraiada a toda Europa pola elegancia do seu xogo e a súa facilidade para marcar gol. É inolvidable o gol de volea sen ángulo que lle marcou na Final de Euro 88 de Alemaña o porteiro ruso Rinat Dassaev que a postre serviu para que o equipo "oranje" ganase a Eurocopa polo resultado de Holanda 2 - Rusia 0.
Esta é a súa traxectoria:
Debutou os 16 anos na primeira división co Ajax de Amsterdam, procedente da canteira do FC Utrecht, clube da súa cidade natal. No Ajax xogou o longo de 7 anos con Johan Cruyff coma adestrador e gañou 3 Ligas, 3 Copas e unha Recopa de Europa.
Con 23 anos deu o salto o A.C. Milan, equipo no cal se convertiu nunha referencia goleadora en toda Europa. Co equipo "rossoneri" gañou 3 Ligas, 3 Copas de Europa e 2 Copas Intercontinentais. En 6 anos na Serie A marcou 90 goles e foi elexido tres veces o mellor xogador de Europa.
A nivel internacional, xunto a Ruud Gullit e Frank Rijkaard, foi o líder da selección holandesa campeona de Europa de 1998 como xa citei antes. Estes tres xogadores actuaban tamén no Milan e xunto a Franco Baresi e Paolo Maldini (aínda en activo) constituiron unha das etapas máis gloriosas do equipo italiano.
No 1993 unha grave lesión apartouno dos terreos de xogo obligándolle a retirarse con só 29 anos.
No 1999 proclamouselle xunto a Johan Cruyff o mellor futbolista holandés de todos os tempos. No 2004 foi escollido pola UEFA cuarto mellor futbolista europeo de todos os tempos.
Trofeos
2 Mellor Xogador do Mundo FIFA: 1988,1992
3 Mellor Xogador de Europa UEFA: 1989,1990,1992
3 Balón de Ouro: 1988,1989,1992
2 Goleador da Serie A Italiana: 1990,1992
4 Goleador Eredivisie Holandesa: 1984,1985,1986,1987
Elexido Mellor Xogador do Mundo por Magazine World Soccer: 1988,1992
Elexido Mellor Xogador da Liga Holandesa: 1985
Trofeo Bravo o Mellor Xogador Xoven de Europa: 1987
Elexido Mellor Xogador do Mundo por Onze Mondial: 1988,1989
Elexido 2º Mellor Xogador do Mundo por Onze Mondial: 1987,1992
Elexido 12º Mellor Xogador Europeo do Século XX por IFFHS
Elexido 2º Mellor Xogador Holandés do Século XX por IFFHS
Títulos:
- Copas Nacionales:
3 Ligas de Holanda: Ajax de Amsterdam: 1981-82, 1982-83, 1984-853 Copas de Holanda: Ajax de Amsterdam: 1982-83, 1985-86, 1986-87
4 Ligas de Italia: A.C: Milan: 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94
4 Suprcopas de Italia: A.C. Milan: 1987-88, 1991-92, 1992-93, 1993-94
- Copas Internacionales:
2 Copas Intercontinentales: A.C. Milan: 1989, 1990
3 Copas de Europa: A.C. Milan: 1988-89, 1989-90, 1993-94
3 Supercopas Europa: A.C. Milan: 1989, 1990, 1994
GRANDE MARCO
mércores, 5 de decembro de 2007
O Boi de Segismundo de Pas
Trátase de dous amigos dunha zona preto a nosa que estaban nun restaurante dos máis luxosos de Madrid e un comentoulle o seu colega: "oye "fulano" a quen se che parece o camarero e o amigo contestoulle:"non sei" o que lle fixera a pregunta chamou o camarero, éste ven a mesa onde estaban os dous amigos e o que fixera a pregunta dille o "fulano",
"a ti este non se che parece o Boi de Segismundo de Pas?".
Esta anécdota fíxonos moita gracia e este último sábado houbo momentos para voltar a recordala.
Polo tanto e coma homenaxe o Boi de Segismundo de Pas eiquí vos deixo unha foto da Festa do Boi de Allariz de este ano 2007.
Se o animal se vos parece a algunha persoa non tedes máis que comunicalo, je je, je.
Pasade voa Ponte (os que a teñades).
Saudos
luns, 3 de decembro de 2007
A Incrible Aparición da Abella Maia
venres, 30 de novembro de 2007
O 42% dos lectores de este blog non beben cando saen
Quero dar as grazas a toda a xente que votou (os que mentiron e os que non, je je) pois este mes acadouse o record de 69 votos.
A xente que sae e non bebe alcohol acadou o 42% dos votos totais, o Ron foi a bebida alcoholica máis votada co 15%, seguido do Kalimotxo co 13%, o cuarto lugar ocupouno o Whisky co 10% e o quinto unha bebida alcohólica bastante común: a Cervexa co 7%.
Grazas de novo a tod@s por participar
Saudiños
xoves, 29 de novembro de 2007
Nace CRONICASX
Terei o honor de redactar as andanzas dos equipos xuvenís, feminino e senior do C.A.S.X. Agardo que disfrutedes do blog e que serva para que estedes un pouco máis informados sobor do noso equipo.
SENTE A PASIÓN MARELA
FORZA C.A.S.X.
mércores, 28 de novembro de 2007
SÚBELO!
martes, 27 de novembro de 2007
A Comisión Sobrado 2007 de cea
Pablo Calvete
Lisardo Santos
Javier Lago
Pablo Pazos
xoves, 22 de novembro de 2007
V
Bos días. Se hai unha serie que cando era pequeniño me impactou esa foi V. Era unha serie que me encantaba pero a vez me daba medo. Recordaredes a malvada Diana (na foto), o periodista Mike Donovan ou a Doctora Juli Parrish. Nesa época compraba Tele Indiscreta todas as semanas porque traía infinidade de cousas e reportaxes de V. Aínda me lembro unha vez que traía de regalo unha pistola de cartón coma que utilizaban os extraterrestres e fíxome unha ilusión que non vexas.
Esta é unha pequena sinopse da serie:
Extraterrestres humanoides (de apareciencia prácticamente humana) chegan a Terra dende o cuarto planeta de estrela Sirio nunha flota de enormes platiños voadores que "aparcan" sobor as principais cidades do mundo. Parecen ser amigables e buscan a axuda dos seres humáns para obter certos productos químicos que necesitan no seu propio planeta. A cambio, prometen compartir a súa avanzada tecnoloxía cos seres humans. Os gobernos do mundo aceptan, e os Visitantes gañan unha gran influencia nas máis altas esferas do poder do mundo.
Sen embargo, rápidamente comezan a pasar cousas raras, por exemplo algúns científicos comezan a encontrar hostilidade de parte dos medios de comunicación e restriccións legais nas suas actividades e movementos. Algúns dos máis afamados homes de ciencia comezan a orientarse cara prácticas subversivas e conductas extranas, como repentinamente voltarse zurdos cando toda a súa vida foron destros. Aqueles que investigan esta situación desaparecen sen deixar rastro.
O periodista Michael Donovan introdúcese na nave nodriza dos Visitantes e descobre que debaixo do seu disfraz humanoide, os extraterrestres son reptís de preferencias carnívoras, con gusto marcado por roedores, aves e en ocasións tarántulas.
Cando Donovan trata de denunciar esta situación, a transmisión é bloqueada e Donovan convertese en fuxitivo requerido tanto pola policía como polos visitantes.
Conforme a serie avanza, revelanse as verdadeiras intencións dos visitantes: roubar toda a auga da terra e colleitar a humanidade coma fonte de alimento, deixando só uns poucos como esclavos e soldados/carne de cañón para as guerras que os visitantes teñen con outras razas extraterrestres.
Os científicos son perseguidos para desacreditalos, pois son os que probablemente se darían conta primeiro das intencións dos visitantes, aínda que tamén para distraer a atención humana cara a outros asuntos. Incluso algunhas personalidades importantes son suxeitas a unha especie de lavado de cerebro (chamado "conversión"), a cal fai que teñan obediencia total cara os Visitantes, aínda que a humanidade non perciba os "pequenos" cambios que esto implica na xente sofre o proceso (por exemplo, cambiar de destro a zurdo). No obstante, hay moitos humans (a propia nai de Donovan entre eles) que colaboran cos visitantes, o que voluntariamente ignoran ou rexeitan a verdade subxacente.
Sen embargo, fórmase un movemento de resistencia, determinado a expoñer e oporse os Visitantes ata donde lles sexa posible. A líder do Capítulo de Os Anxeles é a Dra. Julie Parish; eventualmente Donovan únese a este grupo. A Resistencia comeza a atacar os Visitantes. Posteriormente surxe disidencia entre os mesmos Visitantes (este grupo coñecerase coma a Quinta Columna, liderada por Martin), quenes se opoñpen os plans dos da súa propia raza, e intentan axudar a Resistencia de calqueira maneira posible.
Para min a serie só tiña un pequeno-gran problema, non soportaba cando os extraterrestres comían os ratos e cando quitaban a pel de humano e víaselles a súa verdadeira pel: unha pel verde noxenta que dabame grima.
mércores, 21 de novembro de 2007
Ata cando vai seguir subindo o carburante?
Faite de ouro co Club Atlético Sobrado Xuventude
Temos décimos o prezo de 20 + 3 € e participacións a 4 + 1 €.
Animadevos a mercala antes de que se esgote.
Recordade: 02345 é o número do Gordo de Nadal que cantarán os nenos de San Ildefonso no sorteo de este ano.
ESTE ANO FAITE DE OURO CO CLUB ATLÉTICO SOBRADO XUVENTUDE
luns, 19 de novembro de 2007
CHAMPIONS!!!
Embolsámonos 300 € e un trofeo moi guapo que xa adorna o moble da sala da miña casa.
Para o vindeiro venres iremos xogar o Campionato de Tute da Comisión de Festas de Cabrui (Mesía), coa vitola de ser os campións deste campionato que pasou polo que seremos uns dos serios candidatos a levarnos outros 300 euriños, que veñen ben agora que se achega o Nadal.
Se gañamos este campionato, Pazitos e eu pensarémonos seriamente deixar os nosos traballos e adicarnos profesionalmente o mundo do Naipe. O resultado do Campionato de Teixeiro non deixa lugar as dúbidas de que machacamos os nosos rivais: xogamos 5 partidas (dezaseisavos, oitavos, cuartos, semifinal e final), ningunha parella nos gañou ningunha man de 8 puntos, é dicir, GLOBAL DE 10-0, fixemos seis partidas limpas, e unha de 3. En definitiva XOGAMOS MOITO E APAÑAMOS MÁIS AÍNDA. Estuvo ben.
O sábado houbo unha cea moi moi dura cuns comensais que daban medo só pensar nos seus nomes: Trukillo, Abad, Calvete, Lisardo, Pazitos, Borja, Pichi, Álvaro e eu. Houbo cubatas para dar e tomar, e gastamos pista polos pubs de Melide, este foi o resultado: Kemais (4), La Base (1), Oasis (2), Laicus (1), Palladium (1 ou 2, non me lembro) e MJ (auga), sumado o viño e os chupitos da cea, xa non estivo moi mal. Eu sei de un que aínda ten a cazadora no meu coche (olvidouna, je je).
Do sábado para o domingo durmin 1 hora e cuarto e baixei para a I Feira Agrogandeira cunha empanada mental moi importante. Facía un frio de mil demonios e por momentos desexaba deitarme no chan para durmir un anaco (se non estivese tan frío...), hai que dicir que a pesares do frío e ser a primeira edición houbo un volume de xente bastante aceptable, tendo en conta que tamén había feira en Teixeiro e o Terractiva de Arzúa.
Nada máis acabar a Feira, as 14:30 horas, comezou a chover (bendita choiva), fun comer, fixen unha siesta de 2 horas e camiño de Santiago, hoxe levanteime as 6:20 horas e eiquí estou.
Destacar tamén as 2 grandes victorias que acadou o C.A.S.X. esta fin de semana, as féminas gañaron 2-1 o Boqueixon F.S., goles de María e Tamara (golazo de vaselina) e o equipo senior gañou 2-3 no seu desplazamento o feudo do San Estevo de Abellá con goles de Juan (2) e Chinorris (de córner directo). Debido a que o enganche da Deputación non me permite escribir no foro do C.A.S.X. ando meditando a opción de crear un blog para facer as crónicas da Makina Amarilla.
Noraboa e a seguir así.
Nada máis que teñades un bo comezo de semana.
Bicos e abrazos.
venres, 16 de novembro de 2007
Descubrimos a Star Wars
martes, 13 de novembro de 2007
A min, ponme un Godello
luns, 12 de novembro de 2007
Felicidades Mamá!
Gustaríame moito facerlle un regalo moi especial: regalarlle un concerto da Orquestra Panorama, que lle encanta (todo se hereda, je je) pero como non poder ser posible pois diante da miña casa non colle o esceario, decidín tirar de xoieiría unha vez máis, que se lle vai facer.
Facía tempo que lle quería adicar un post, e hoxe chegou ese momento, como dicía o chiste de Jaimito: "Madre, solo hay una", je je je.
MOITAS FELICIDADES MAMÁ